A Aguia e a Toupa
Pasadas dúas semanas, a aguia
seguía buscando comida e, de repente, viu catro coellos ao pé dunha sobreira. Un
era branco, outro beis, outro gris e o último era marrón pero distinto aos demais.
A aguia achegouse sixilosamente
para ver que era o cuarto coello.
Mentres a aguia baixaba, os
coellos decidían onde ían a buscar
comida.
Cando a aguia estivo o
suficientemente cerca dos coellos, viu que o último coello non era un
coello...Era a toupa da outra vez!
A aguia acercouse con coidado,
pero os coellos virona e metéronse na tobeira, excepto a toupa.
- Vexo que nos volvemos a ver -dixo
a aguia.
- Lémbrome desa voz...- dixo a
toupa con medo-. Ti es esa aguia da outra vez!
A toupa intentou meterse na tobeira
dos seus amigos coellos, pero a aguia impediuno.
-Vexo que segues sendo tan
cobarde e tonta coma a última vez.
- Disme tonta a min, que conseguín
enganarte!
- Si, e pola túa culpa perdín
unha pouta!
- Acabouse! - dixo a aguia moi
furiosa-. Non vou a perdoarche!
A aguia subiu tan alto que lle
costaba respirar. A aguia preparouse e deixouse caer tan rápido que case non se
vía.
A toupa esperou e...ZAS!!! Comezou
a furar a terra e a aguia, como ía tan rápido, acabou por esnafrarse contra o
chan.
E non se volveu a ver á aguia polo bosque.
Autor: Abraham
No hay comentarios:
Publicar un comentario